برای کفشی که همیشه پایت را میزند فرقی نمیکند تو راهت را درست رفته باشی یا اشتباه
هر مسیری را با او همقدم شوی باز هم دست آخر به تاول های پایت میرسی
آدم ها هم بی شباهت به کفش ها نیستند
کفشی که همیشه پایت را میزند، آدمی که همیشه آزارت میدهد هیچوقت نخواهد فهمید تو چه دردی را تحمل کردی تا با او همقدم شوی
وقتی دلتنگ باشی
تمام آرامش یک ساحل را هم به تو بدهند
باز هم
دل تو بارانیست
خیس تر از دریا
خراب تر از امواج
آدم چقدر زود پیر میشود
وقتی احساسش
اضافه تر از درک آدمهاست